NOCTOC

Let me tell you some words about an incredible “hellenico-persian” blog. And I use this adjective in its cultural sense: Hellenism is not only today’s Greece and Persianism is not only today’s Iran. These two countries have one point in common indeed: they have always had variable geometry borders and their great cultures have influenced many other countries…
And God knows that Cyprus has given and still gives a lot to Hellenism
This blog is ΝΟCΤΟC

I have discovered it by clicking on some link (I don’t even remember where: probably by looking for some information about Persian language) and I found so many articles about Iran and Cyprus. Not to talk about the music he uploads to his Imeem page.

I just wanted to share with you 3 Iranian poems he translated in Greek and published online in Greek and English for the first time; I copy only one of them and simply give you the links to the 2 others for more informations about these poets and also for you to enjoy the beautiful pictures he uploaded with those poems.
Sadly for those who are studying persian like me, he has not added the persian text of these poems…

Η βροχή της νύκτας , Ένα ποιήμα του Ιρανού ποιητή Μ. Αζαντέχ

The rain of the night , A poem by Iranian poet M. Azadeh

Το Σεληνόφως , Ένα ποιήμα του Ιρανού ποιητή Φερεϊτούν Ταβαλάρι

The moonlight , A poem by Iranian Poet Fereydun Tavallary

Κάτω από την διαστατική σκιά του χλωμού φεγγαριού

σε μια ομίχλη που μοιάζει με λάμψη, μελαγχολική και μαγευτική
ήταν κατάκοιτη, και οι μαύρες πλεξίδες της
κυμάτιζαν στον αέρα
μια σκοτεινή σιλουέτα ενάντια στη λάμψη της νύχτας.

Το ρυάκι ξεχειλισμένο από νερό
τραγουδούσε για αυτούς που έφυγαν
για αγάπες του παρελθόντος και για τους νεκρούς
έκρυβε εντάσεις από μυστικούς πόνους.

Κάτω από το κρύο και κουρασμένο σεληνόφως, η πλαγιά του βουνού
σαν μια μακρινή επιθυμία
σαν ένα φωτοστέφανο της ελπίδας
ή σαν γυμνή, ζεστή και τρεμάμενη σε μετάξι
κοιμόταν μέσα στη ζάλη
ενώ το βράδυ περνούσε
πλούσια αλλά ήσυχα λαγκάδια

Αυτή, η ελπίδα μου, η ενσάρκωση των ονείρων μου
κάηκε στις ζεστές φλόγες της δικής της φαντασίας
τραγουδώντας στο λαμπερό μέτωπο του σεληνόφως
το παραμύθι της λύπης μου- για τη δική της συστολή.

Φερεϊτούν Ταβαλάρι

Under the dappled shade of the pale moon

in a mist-like glow, somber and bewitching

she was prostate, and her black brainds

waving in the wind

a dark silhouette against the night's glow.

The brook overflowing with water

sang of the departed

of past loves and the dead

it held strains of secret pain.

Under the cold and tired moonlight, the mountainside

like a distant desire

like a halo of hope

or like a nude, warm and atremble in silk

slept in a daze

while the eventide passed

lush but quiet fields

She, my hope, my dreams' incarnation

burned in the warm flames of her own fancy

singing to the glowing brow of the moonlight

the tale of my sorrow- of her own coyness.

By Fereydun Talallary

Η κλωστή και ο ουρανός , Ένα ποιήμα του Ιρανού ποιητή Νάντερ Ναντερπούρ

The string and the sky , A poem by Iranian poet Nader Naderpur

Ευχαριστώ, φίλε!